మోహముద్గరః -భజ గోవిందం.! ( ఆది శంకరాచార్య) శ్లోకం - 15.

మోహముద్గరః -భజ గోవిందం.!

( ఆది శంకరాచార్య)

శ్లోకం - 15.

-

అంగం గలితం పలితం ముండం 

దశనవిహీనం జాతం తుండం|

వృద్ధో యాతి గృహిత్వా దండం

తదపి న ముంచత్యాశాపిండం||

-

శ్లోకం అర్ధం : శరీరము కృంగి, కృశించి, చిక్కి, మడతలు పడినను, 

తల పూర్తిగా నెరసిపోయినను, పండ్లు ఊడిపోయి నోరు బోసి ఆయినను, ముసలితనము వచ్చి కర్రను పట్టుకుని కాని నడవలేక పోయినను

ఆశ మాత్రము అతనిని వదలదు. 

-

తాత్పర్యము : తల వెంట్రుకలు నెరసినను, చర్మము ముడతలు పడ్డను, నడుము వొంగి వృద్దాప్యముతో కర్ర పట్టుకుని నడుచు చున్ననూ, మనసులో మార్పు రానిదే ఆశలు వదలవు.

అనగా, శరీరము మార్పులు చెందినను, మనిషి ఆలోచనా విధానము మారనంత వరకు అజ్ఞానము, మోహము వదలవు. మనసు మారనంతవరకు ' ఎక్కడ వేసిన గొంగళి అక్కడే ఉండునన్నట్లు

' బుద్ధి అరిషడ్వర్గ భూయిష్టమై, ఆశా మోహముల అడుసులో నానాటికి మునిగి పోవుచూ, పరతత్వానికి దూరమగుచుండును.

కావున మానసిక సాధన ద్వారా అట్టి దుష్ట బుద్ధులను లొంగ తీసుకొని, కోరికలకు కళ్ళెం వేసి, ఏకాగ్రతను సాధించి, పరబ్రహ్మను మదిలో ప్రతిష్టాపించి ముముక్షువులు కావలెను.

-

Comments

Popular posts from this blog

'శారద నీరదేందు ఘనసార పటీర మరాళ మల్లికా"పోతన గారి భాగవత పద్యం.!

గజేంద్ర మోక్షం పద్యాలు.

యత్ర నార్యస్తు పూజ్యంతే- రమంతే తత్ర దేవతాః!