పోతనామాత్యుని ..భాగవత పద్యాము.!

పోతనామాత్యుని ..భాగవత పద్యాము.!

.

"నంద తపఃఫలంబు ,సుగుణంబుల పుంజము , గోపకామినీ

బృందము నోముపంట ; సిరి విందు ; దయాంబుధి ; యోగి బృందముల్

డెందములందు గోరెదు కడింది నిధానము సేర వచ్చె నో

సుందరులార రండు చని చూతము కన్నుల కోర్కి దీరగన్"

.

రోహిణీ నక్షత్రం . గోపాలకృష్ణుని పుట్టిన దినం . కమ్మని కస్తూరి తావులు పుడమి అంతా అల్లుకున్నాయి . మనసు ఆనంద పరవశమయింది . తటాలున మా అమ్మ జ్ఞాపకం వచ్చింది . చిన్నప్పుడు గోరుముద్దలు పెడుతూ నేర్పించిన పద్యం జ్ఞప్తికి వచ్చింది . శ్రీకృష్ణుడు మధురానగరానికి వస్తున్నాడు . సరస సంగీత శృగార చక్రవర్తి , సకల భువనైక చారుమూర్తి తమ నగరానికి వస్తున్నాడని తెలిసిన మధురానగర మనోహారిణుల మనసులు ఆనంద పరిప్లుతాలయినాయి .పరమాత్మ దర్శనమిస్తే హృదయం ఝల్లుమనదా !

శ్రీయుతమూర్తియై కరుణ చిందే చూపులతో శ్రీకృష్ణ పరమాత్మ మధురానగరంలో ప్రవేశించాడు . శ్యామలాంగుడు అల్లనల్లన అడుగులిడుతూ కనిపించాడు , ఆ పట్టణంలో నివసించే రమణులకు . స్వామిని చూచిన ఆ భామినులు ముగ్ధులైపోయారు . తమ స్నేహితులను స్వామిని చూడమని అహ్వానిస్తున్నారు :

.

“నందుడు చేసిన తపస్సుకు ఫలితంగా లభించిన మాధవుడితడు . సుగుణాలకు ఆలవాలం . గోపకామినులు నోచిన నోముల పంట . శ్రీ మహాలక్ష్మికి విందుభోజనం లాంటివాడు . ( ఈ స్వామిని చూడగానే ఆమె కడుపు నిండిపోతుంది . విందు అక్కర లేదు ) . కరుణా సముద్రుడు . యోగులు తమ హృదయాలలో నింపుకోవాలని కోరుకునే పెన్నిధి . రమణీలలామలారా ! పరుగు పరుగున రండి . కనులనిండుగా కృష్ణుని దర్శనం చేసుకుందాం . పునీతుల మవుదాం “.

తమకు కలిగిన భాగ్యాన్ని తమకు కావలసిన వారితో పంచుకోవాలనే మధురానగర మగువల తపన ఈ పద్యంలో కనిపిస్తుంది . మంచి అందరూ కలిసి అనుభవించాలి . అప్పుడది ద్విగుణీకృతమవుతుంది . ఆ భావన మనలో కలిగించితే ఈ పద్యం సార్థక మవుతుంది .