చిన్నప్పుడు!

చిన్నప్పుడు!

.

చిన్నప్పుడు మా మేనమామ ఇంటికి వెళ్తే వాళ్లకి ఆవులూ గేదెలూ ఉండేవి. 

గొడ్లను తోలుకుని పొలాలకు వెళ్లేవాళ్లం. చెరువుల్లో దిగడం, 

తామరాకుల్లో భోజనాలు, మా అత్తయ్యా వాళ్లు నట్టింట్లో చల్ల చిలుకుతుండేవాళ్లు. ఆవు పేడతో వాకిట్లో కళ్లాపి చల్లేవాళ్లు. 

ఆవు పేడ కచ్చిక చాలా మృదువుగా ఉండేది.

దాంతో పళ్లు తోముకుంటూ ఆ వాసన అనుభవిస్తూ.

కళ్లాపి వాసన, చల్ల చిలుకుతున్నప్పుడు వచ్చే తోడు పెరుగు వాసన..

ఈ మూడు వాసనలూ ఏకకాలంలో అనుభవించాం. 

ఇవాళ ఎవరికి తెలుసు ఇవన్నీ? 

అవన్నీ అనుభవిస్తే కల్పనా శక్తి పెరుగుతుంది. 

ఎంత భాషాజ్ఞానం ఉన్నా కల్పనాశక్తికి, అనుభూతి పొందడానికి 

ఈ తరానికి ఏముంది? 

హైలైట్ మా మేన మామ కూతురు.. 

.

అపార్టుమెంట్లలో ఉంటూ ఇప్పుడు ఎవరూ సూర్యోదయం

సూర్యాస్తమయం చూడట్లేదు!

Comments

Popular posts from this blog

'శారద నీరదేందు ఘనసార పటీర మరాళ మల్లికా"పోతన గారి భాగవత పద్యం.!

గజేంద్ర మోక్షం పద్యాలు.

యత్ర నార్యస్తు పూజ్యంతే- రమంతే తత్ర దేవతాః!