వావ్.. బుడుగు!”

వావ్.. బుడుగు!”

.

పరీక్షలకు కావాల్సిన పుస్తకాలేవో దొరక్క, ఎండలో మాడు పేలిపోతుంటే, 

నీడకని ఓ కొట్టు దగ్గర ఆగాం. ఇంకా వేడిగాల్పు కొడుతూనే ఉంది. 

అందుకని పుస్తకాలను చూసే వంకతో కొట్లోకి దూరాం. కొనే ఉద్దేశ్యం లేదు కాబట్టి

, పైపైన పెట్టిన పుస్తకాలే పుణుక్కుంటున్నాను. లోపలికెళ్ళిన నా స్నేహితురాలు,

“యు రిమెంబర్ హిమ్?” అనడిగింది.

“హు?” అంటూ చూశాను చేతిలో పుస్తకం.

.

“వావ్.. బుడుగు!” ఆనందాశ్చర్యాలకు చోటు చాలక, కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి.

ఇంటికొచ్చాను. “చూడు, మన ఇంటికి ఎవరు వచ్చారో?!” అని అమ్మకి చూపించాను.

.

“నా బంగారు తండ్రే!” అని వాణ్ణి దగ్గరకు తీసుకొని, “ఏ తల్లి కన్న బిడ్డో..” అననబోయి నాలుక్కర్చుకొని నవ్వింది.

“వాళ్ళ అమ్మ పేరు రాధ. వాణ్ణీ దేవుడు తీసుకొచ్చి వాళ్ళింట్లో పడేసాడట. నాకన్నీ బస్సులోనే చెప్పేసాడు తెల్సా.. ” – నాతో ఇదో సమస్య,

నాకే కొంచెం తెల్సినా లొడలొడా వాగేస్తాను.

“వెళ్ళి కాళ్ళు కడుక్కురా.. టిఫిన్ పెడతాను.”

“నో.. ఇది చదవటం అయితే గానీ, ఏం తినను.”

చదవటం అయింది. పుస్తకం ఎక్కడ పెట్టానో..

.“నీ పుస్తకాలన్నీ అటూ ఇటూ పడేస్తావేం?! చూడు, నేనే సర్దాలా అన్నీ..” అక్కర్లేని నాన్న సాయం.

” ఆ పుస్తకం అక్కడ కాదు. పై అరలో. అర్రె, నేనిప్పుడా పుస్తకం చదువుతా కదా, పెట్టదు. నే చదూతాఆ! బుడుగ్గాడేడీ? ఉన్నాడా! ఒకే!” – నేను థాంక్స్ చెప్పే విధానం.

“బుడుగా? నేను చదివాను. ఓహ్.. హీ ఈజ్ మై ఆల్-టైమ్ ఫేవరెట్. ఐ లవ్ హిమ్!” – సందర్భం వచ్చినప్పుడల్లా అవకాశం వదులుకోలేదు.

లవ్ – ఎంత తేలిగ్గా పలికేస్తుంది ఆ పదం. ఎంత అందంగా ధ్వనిస్తుంది. ఎంత బాగా అనిపిస్తుంది. గాల్లో తేలినట్టూ, ఈల వేసినట్టూ. ఏం హాయిలే హలా!

Comments

Popular posts from this blog

'శారద నీరదేందు ఘనసార పటీర మరాళ మల్లికా"పోతన గారి భాగవత పద్యం.!

గజేంద్ర మోక్షం పద్యాలు.

యత్ర నార్యస్తు పూజ్యంతే- రమంతే తత్ర దేవతాః!