ఆశ.

ఆశ. 

.

( మేఘ...కవిత.)

ఆకాశమనే ఓ పర్ణశాలను రంగులన్నీ అద్ది

ప్రపంచమనే వసుదైక కుటుంబానికి

పంచరంగుల అందాలను తోడుగా పంపి

చుట్టూరా ఆనందాలు నింపినా

అన్నీ ఉన్న మనసుకు తెలీలేని వెలితి

జీవితమనే పుస్తకానికి నేనున్నాను అంటూ

విడని నీడల్లే వెంటాడే అసంతృప్తి!

ఎంతున్నా ఎంతేత్తున్నా కడుపులోకి వెళ్ళేవి

నాలుగు వెళ్ళేలని కంటి నిండా కునుకే అని తెలిసి కూడా

పడి పడి లేచి పడి వడి వడిగా లేస్తూ పడుతూ ఆపని అంతులేని ఆరాటం

వేదనే వెంటాడినా వేరువని జీవితాన్ని ఒకటి చూడాలని నాకుంది

కోరికే ఉవ్వెత్తుగా ఎగసినా బోసి నవ్వుల చిన్ని పాపాయి నవ్వుల

సంతృప్తి మనసులో నింపుకొని సాగిపోవాలని కోరికుంది

స్వార్ధ చింతన, సంకుచితం,ఆవేదన, ఆక్రోశం మనషుల్లో లేకుండా ఉండే

ఒక్కనాటి ఆనందం రుచి చూడాలని ఆశైతే నాకుంది

x

Comments

Popular posts from this blog

'శారద నీరదేందు ఘనసార పటీర మరాళ మల్లికా"పోతన గారి భాగవత పద్యం.!

గజేంద్ర మోక్షం పద్యాలు.

యత్ర నార్యస్తు పూజ్యంతే- రమంతే తత్ర దేవతాః!