పలుకు తేనియలు

గౌతమ మహర్షి .......గోదావరి నది పుట్టక  (వివిధ పురాణాల లోని కథ) గౌతముడు వ్యవసాయ భూ జల శాస్త్రాలలో నిపుణుడు. భారతీయుల వేదవిజ్ఞానం భౌతికమైన విజ్ఞానమే కాక దానికి ఆధారమైన ఆధ్యాత్మిక దైవిక విజ్ఞానాన్ని కూడా అందిస్తుంది. గౌతముడు భౌతిక విజ్ఞానముతో సాధించలేని పనులను దైవికశక్తి ద్వారా సాధించి ఎన్నో ప్రాంతాలను సస్యశ్యామలం చేశాడు. ప్రకృతిని క్షోభించకుండా వివిధ రకాలుకా కాలువలు జలాశయాలు నిర్మించి ఎందఱినో ఆదుకున్నాడు.  అహల్యా గౌతమ దంపతులు నిరంతర అతిథిసేవా పరాయణులు. గౌతముడు తన వ్యవయాస శాస్త్రవిజ్ఞానముతో శిష్యుల సహాయముతో వరి కాయగూరలు మొదలైన పంటలు పండించేవాడు. పరమసాధ్వి పతివ్రత అయిన అహల్య ఆ పంటలనుండి వచ్చిన వాటిని వండి అతిథులకు ఆర్తులకు పెట్టేది. అపర అన్నపూర్ణ వలె విరాజిల్లేది ఆ అహల్య. ఇలా ఉండగా గౌతమ అహల్యల అద్వితీయ అతిథిసేవ వారి ధర్మనిరతి చూసి ఈర్ష చెందారు కొందరు మునులు! ఆహా! ఈర్ష అతి దారుణామైనది. అది మహామేధావులైన మునులను సైంతం విడువదు. “ఈ జలం తాము తెచ్చిందేననే అహంకారంతో విర్రవీగుతున్నారీ అహల్యాగౌతములు” అంటూ కువ్యాఖ్యానాలు చేసేవారు. ఈర్ష మత్సరముగా మారి చివరికి వాళ్ళు గౌతముని అక్కడను

బాల్యం....ఒక తీపి  గుర్తు... నేను ...నా సిగాన పెసునా. బాబాయి గాడి దొంగ చూపులు..

బడినన్ నేర్వగ రాదే జడకుండు మహిమ తెలియదు జడులకు జగమే జడలుండు పడతి ఇలతిరి గెడు తేనెలలది యది పొసగెడు కత్తేరా పాఠాంతరం  బడినన్ నేర్వగ రాదే జడకుండు మహిమ తెలియదు జడులకు జగమే జడలుండు పడతి ఇలతిరి గెడు పూల్తురిమిన యది పొసగెడు కత్తేరా!

శ్రీనాథ మహాకవి భాగవతాన్ని రాజుకి అంకితమిమ్మని చెప్పటానికి పోతన ఇంటికి పల్లకి లో వెడుతున్నారు. పోతనకొడుకు పొలం దున్నుతున్నారు.  శ్రీనాథుడు తన మహాత్మ్యము చూపుదాం అని, ఒక పక్క పల్లకి బొంగు మోస్తున్న బోయీలను తొలగిపొమ్మన్నారు. ఆ బోయీలు లేకున్నా పల్లకి వెళ్తోంది. అది చూసి కొడుకు వింతపడగా, పోతన నాగలి కాడికి గట్టిన వెలపలి ఎద్దును తొలగించమన్నారు. ఆ ఎద్దు లేకుండానే నాగలి పొలమును దున్నుతోంది. శ్రీనాథుడు రెండో పక్క బోయీలను కూడ తొలగిపొమ్మన్నారు. ఏ బోయీలు లేకున్నా పల్లకి గాలిలో తేలుతూ వెళ్తోంది.  పోతన లోపలి ఎద్దును సైతం తొలగించమన్నారు.  ఏ ఎద్దు లేకుండానే గాలిలో తేలుతూ నాగలి పొలం దున్నుతోంది. ఆ దృశ్యము చూసి శ్రీనాథుడు పల్లకి దిగివచ్చి పోతనతో "హాలికులకు సేమమా?" అని పరిహాస మాడారు. వెంటనే పోతన ఆశువుగా ఇలా కవిత్వ పటుత్వపు పద్యం రూపంలో సమాధాన మిచ్చారు. ఉ. బాలరసాల సాల నవపల్లవ కోమల కావ్యకన్యకన్ గూళలకిచ్చి యప్పడుపుఁగూడు భుజించుటకంటె సత్కవుల్ హాలికులైన నేమి? గహనాంతర సీమలఁ గందమూల కౌ ద్దాలికులైన నేమి నిజదారసుతోదరపోషణార్ధమై. గున్నమామిడి చెట్టుకు పూసిన లేత చివుళ్ళలా కోమలమైనట్

పద్య సాహిత్యం » మనుచరిత్ర.లో కొన్ని పద్యాలు........రచన: అల్లసాని పెద్దన. . తొలితెలుగు ప్రబంధం మనుచరిత్ర. నీతినీ ధర్మాన్నీ భక్తినీ బోధించటం అంతకుముందు వచ్చిన తెలుగు రచనల గమ్యం. ఐతే పెద్దన తన మనుచరిత్రతో తెలుగు సాహిత్యాన్నంతటినీ ఓ మలుపు తిప్పాడు.  . వాల్మీకి శోకం శ్లోకం ఐతే పెద్దన ఆనందం ప్రబంధమైంది. సామాజికస్థితిగతులు అసంతృప్తికరంగా ఉన్నప్పుడు, జీవితం దుఃఖభాజనంగా కనిపించినప్పుడు “సాహిత్యప్రయోజనం సమాజశ్రేయస్సే” అన్న దృష్టి సాహితీకారులకు కలగటం చూశాం, ఇప్పుడూ చూస్తున్నాం.  సుఖసంతోషాల్తో సౌభాగ్యంతో ఆకాశమంత ఆత్మవిశ్వాసంతో ఉన్న సమాజపు జీవనదృష్టిని ప్రతిబింబించేవి తొలితరం ప్రబంధాలు. వాటిలో తొలిదీ ఉన్నతమైనదీ ఈ మనుచరిత్ర. . వరణాద్వీపవతీ తటాంచలమునన్‌ వప్రస్థలీ చుంబితాం బరమై సౌధసుధాప్రభా ధవళిత ప్రాలేయరుఙ్మండలీ హరిణంబై అరుణాస్పదంబనగ ఆర్యావర్తదేశంబునన్‌ పురమొప్పున్‌ మహికంఠహార తరళ స్ఫూర్తిన్‌ విడంబింపుచున్‌ . ఆ పురి బాయకుండు మకరాంక శశాంక మనోజ్ఞమూర్తి భా షాపరశేషభోగి వివిధాధ్వర నిర్మల ధర్మకర్మ దీ క్షాపరతంత్రు డంబురుహగర్భ కులాభరణం బనారతా ధ్యాపనతత్పరుండు ప్రవరాఖ్యు

“మై గాడ్ బయింగ్ బుక్స్! బార్బేరియస్! వర్స్ దాన్ సెల్లింగ్ గర్ల్స్!..” అన్నాడు గిరీశం.  . పుస్తకానికి ఖోపం వచ్చేసింది.  పుస్తకాలతల్లి సరస్వతమ్మకి (అంటే సరస్వతిగారి అమ్మగారు కాదు – సరస్వతిగారే అమ్మగారు) ఇంకా చాలా ఖొపం వచ్చేసింది.  హాం ఫట్ అనగానే ముళ్ళపూడి వెంకట రమణ పుట్టాడు. . “అమ్మా ఒక పది కాణీలు వుంటే అప్పిస్తావా?” అన్నాడు పుట్టగానే. . “నీకు అప్పులిచ్చేవాళ్ళని తిప్పలిచ్చేవాళ్ళని మా ఆయన పుట్టిస్తున్నాడు గానీ నువ్వు నాకొక పని చేసి పెట్టాలి” అన్నది. , “ఓస్ అంతే కదా.. ఏమిటో చెప్పు” అన్నాడు రవణ . “ఈ టెలుగుస్ వున్నారే వీళ్ళకి పుస్తకం విలువ, చదువుల విలువ, అక్షరం విలువ అట్టే తెలిసినట్టు లేదు.. నువ్వెళ్ళి అలాంటి వాళ్ళందరిచేత పుస్తకం కొనేట్టు చెయ్యాలి..” . “హమ్మబాబోయ్.. అంత పని నా వల్ల కాదు నాకు ఎవరైనా తోడు కావాలి..” . “తోడుకేం తక్కువోయ్ – ఇదుగో బొమ్మల బాపు, అంత్యప్రాసల ఆరుద్ర, “పొగల”సెగల శ్రీశ్రీ, నండూరి నీకు ఫ్రెండూరి.. అందాల రాముడు అక్కినేని, దుక్కిపాటి, భానుమతి..” . “ఇంకా ఇంకా..!!” . “కష్టాలు కన్నీళ్ళు.. ఇబ్బందులు సొబ్బందులు..” . “విల విల లాడించే

శుభోదయం...  . బాలత్రిపుర సుందరి అవతారంలో అమ్మవారిని దర్శించుకుంటే  అజ్ఞానం తొలగిపోతుందని విశ్వాసం.  బాలా శబ్దానికి అన్నెము, పున్నెము ఎరుగని బాలిక అని అర్థం. చిన్న పిల్లల మనస్సు నిర్మలంగా ఉంటుంది. అటువంటి హృదయాలలో పరమాత్మిక నివసిస్తుంది.  కాబట్టి మనం చిన్న పిల్లలలాగా నిర్మలంగా అమ్మవారిని ఆరాధించాలి.  . నవదుర్గాస్తోత్రం శైలపుత్రీ- వందే వాంఛితలాభాయ చంద్రార్ధకృతశేఖరాం | వృషారూఢాం శూలధరాం శైలపుత్రీ యశస్వినీం || బ్రహ్మచారిణీ- దధానా కరపద్మాభ్యాం అక్షమాలా కమండలః | దేవీ ప్రసీదతు మయి బ్రహ్మచారిణ్యనుత్తమా || చంద్రఘంటా- పిండజప్రవరారూఢా చందకోపాస్త్రకైర్యుతా | ప్రసాదం తనుతే మహ్యం చంద్రఘంటేతి విశ్రుతా || కూష్మాండా- సురాసంపూర్ణకలశం రుధిరాప్లుతమేవ చ | దధానా హస్తపద్మాభ్యాం కూష్మాండా శుభదాస్తు మే || స్కందమాతా- సింహాసనగతా నిత్యం పద్మాశ్రితకరద్వయా | శుభదాస్తు సదా దేవీ స్కందమాతా యశస్వినీ || కాత్యాయనీ- చంద్రహాసోజ్జ్వలకరా శార్దూలవరవాహనా | కాత్యాయనీ శుభం దద్యాదేవీ దానవఘాతినీ || కాళరాత్రీ- ఏకవేణీ జపాకర్ణపూరా నగ్నా ఖరాస్థితా | లంబోష్ఠీ కర్ణికాకర్ణీ తైలా

“నమిలి మింగిన నా యెంకి”  .ఎంకి నాయుడుబావల ప్రణయానికి, ప్రేమకు పరాకాష్ఠ.! . యెంకి వొంటి పిల్ల లేదోయి లేదోయి! యెంకి నా వొంకింక రాదోయీ రాదోయీ ! మెళ్ళో పూసలపేరు తల్లో పూవుల సేరు కళ్ళెత్తితే సాలు కనకాబిసేకాలు యెంకి వొంటి పిల్ల లేదోయి… సెక్కిట సిన్నీమచ్చ సెపితే సాలదు లచ్చ ! వొక్క నవ్వే యేలు వొజ్జిర వొయిడూరాలు ! …. రాసోరింటికైన రంగు తెచ్చే పిల్ల నా సొమ్ము – నా గుండె నమిలి మింగిన పిల్ల

నాకు తెలిసింది అంతా ఏంటంటే తెలుగు వారంటే  . ఆవకాయ, తిరుపతి, ఎన్టీఆరు,ఏఎన్ఆరు.. బాపు రమణ ..అంతే. . తెలుగు ట్రేడ్ మార్కు.తెలుగువాడి ఖ్యాతిని నిలబెట్టిన వారిలో ముఖ్యులు అని చెప్పొచ్చు.

బేలూరు...అమర శిల్పి జక్కన ..చెక్కిన శిల్పాలు దేగ్గెర నేను నా శ్రీమతి.