కరుణశ్రీ కవిత్వం

కరుణశ్రీ కవిత్వం

అద్వైతమూర్తి

చూచెదవేలనో ప్రణయ సుందరి, కాటుక కళ్ళలోని యా

లోచనలేమిటో హరిణ లోచని నీ చిరునవ్వులోని సం

కోచములెందుకో కుసుమ కోమలి నీ మధురాధరమ్ములో

దాచుకొనంగ నేటికి సుధామయ సూక్తి కళావిలాసినీ

మనదాంపత్యము సత్యమౌ ప్రణయ సామ్రాజ్యమ్ములో లోతులన్

గనియెన్ సాగెను భాగ్యనౌక కవితా కాళిందిలో నవ్య జీ

వన బృందావన దివ్యసీమ విహరింపన్ రమ్ము నే కొల్ల గొం

దును నీ కోమల బాహు బంధనములందున్ కోటి స్వర్గమ్ములన్

భావోద్యానమునందు కొత్త వలపుం పందిళ్ళలో కోరికల్

తీవెల్ సాగెను పూలు బూచెను రసాద్రీ భూత తేజమ్ముతో

నీవే నేనుగ నేనెనీవుగ లతాంగీ ఏకమై పోదమీ

ప్రావృణ్ణీ రద పంక్తి క్రింద పులకింపన్ పూర్వ పుణ్యావళుల్

సాంధ్యశ్రీ

సాంధ్యశ్రీ !(కరుణశ్రీ జంధ్యాల పాపయ్య శాస్త్రి .)-అంజన రేఖ వాల్కనుల యంచులదాటి మనోజ్ఞ మల్లికాకుంజములో సుధా మధుర కోమల గీతిక లాలపించు ఓకంజ దళాక్షి, నీ ప్రణయ గానములో పులకింతునా మనోరంజని బుష్పవృష్టి పయి రాల్పి నినున్ బులకింప జేతునా!-క్రొంజిగురాకు వేళుల కురుల్ తడియార్పుచు గూరుచున్న యభ్యంజన మంగళాంగి జడలల్లుదునా, మకరంద మాధురీమంజుల మామక ప్రణయ మానస భావనలే ప్రపుల్ల పుష్పాంజలి జేసి నీ యడుగులందు సమర్పణ జేసికొందునా!.సంజ వెలుంగులో పసిడి చాయల ఖద్దరు చీర గట్టి నారింజకు నీరు వోయు శశిరేఖవె నీవు సుభద్ర సూతినైరంజిత పాణి పల్లవము రాయుదునా నిను మౌళి దాల్చి మృత్యుంజయ మూర్తినై జమునితో తొడ గొట్టి సవాలు చేతునా!-