శివునికి...శిరోవేష్టనంగా....జింక చర్మం..

శివునికి...శిరోవేష్టనంగా....జింక చర్మం..

.

రంగనాథుండు రంగత్తురంగ మెక్కఁ

గులిశమును దాల్చె గోత్రారి కుతుక మొప్ప;

ఖేదమోదంబు లందె నగేంద్రకన్య,

మౌళిఁ గృష్ణాజినంబున మాఁటె శివుఁడు.

.

భావం.

శత్రుసంహారానికై రంగనాథుడనే రాజు ఉద్యుక్తుడై గుఱ్ఱం ఎక్కుతున్నాడు.

ఆ ఎక్కేటప్పుడు నేలపై గుర్రం కాలిగిట్టల తాకిడి వల్ల ధూళి చెలరేగింది. 

ఆ చెలరేగిన ధూళి దుమారమై ఏకంగా సప్తసముద్రాలనూ ముంచెత్తివేసేంత ఉద్భటంగా రేగిందట.

సముద్రాలు ఇంకిపోతే — పూర్వం ఇంద్రుడు పర్వతాల రెక్కలను నరికివేసినపుడు హిమవంతుని కొడుకు మైనాకుడు తప్పించుకొని పారిపోయి సముద్రంలో దాక్కొన్నాడు కదా, అతనిప్పుడు బయటపడక తప్పదని గోత్రారి (గోత్రాలకు = పర్వతాలకు, అరి = శత్రువైనవాడు) — 

ఇంద్రుడు వజ్రాయుధాన్ని చేతబూనాడట. ఆ మైనాకుడు హిమవత్పుత్త్రిక అయిన పార్వతీదేవికి (నగేంద్రకన్యకు) తమ్ముడు కదా, ఇప్పుడిక ఇంద్రుని బారినుండి తప్పించుకోలేడని 

ఆమెకు ఖేదం కలిగింది.

.

అయితే ఒకందుకు మోదమూ కలుగకపోలేదు. సప్తసముద్రాలే ఇంకిపోగా లేనిది

తన సవతి గంగాదేవి మాత్రం ఉండగలదా? అని మోదం. 

.

గంగకు కష్టం కలిగితే పార్వతికి సంతోషమే కానీ, పాపం జగత్తులకు ఈశ్వరుడు,

గంగకు భర్త అయిన శివునికి సంతోషం ఎందుకవుతుంది? 

ఆ ఎగిరివస్తున్న దుమ్ము గంగకు సోకకుండా జింక చర్మం తీసుకొని

శిరోవేష్టనంగా తలకు చుట్టుకొన్నాడట