నిగమ శర్మ అక్క !

నిగమ శర్మ అక్క !

. 

(ఆచార్య చొప్పకట్ల సత్యనారయణ గారు.)

తెలుగు సాహిత్యంలో కొన్ని పాత్రలు అక్షర రూపాన్ని సంతరించుకున్నాయి. 

అలాటి పాత్రలలో నిగన శప్మ అక్కగారి పాత్ర చిరస్మరణీయం! 

తెనాలి రామకృష్ణుడా పాత్రను తీర్చిదిద్దిన విధానమట్టిది. 

ప్రబంధయుగంలో వెలసిన గ్రంధాలలో అపురూపమైనది పాండురంగ మాహాత్మ్యం.. 

నిగమ శర్మోపాఖ్యానము అందొక కథ.

పరమ నిష్ఠారిష్టుడును, మహాపండితుడును, శ్రోత్రియ బ్రాహ్మ ణోత్తముని కొమరునిగాృనిగమశర్మ యుదయిచయించెను.వేదాది సర్వ విద్యలను నేర్చెను.ఉపవీతుడైన యనంతరము వివాహితుడయ్యెను. 

విధివశమున వానికి దుర్జన సాంగత్యమలవడెను. దానివలనృసర్వభ్రష్ఠుడయ్యెను. జూదమాడుట,వ్యభిచరించుట, పానము, యిత్యాది సర్వదుర్గుణముల కేలిక యయ్యెను.

ఈవ్యసనములకు వలసిన ధనమునకై యింటనే చౌర్యమారంభించెను. 

మాన్యములను తెగనమ్మసాగెను."భ్రష్టస్య కావాగతిః" యనురీతిగా సంచరించుచుండెను. తల్లి యిదియంతయు నెరింగియు పుత్ర వ్్యామోహమున భర్త కెరిగింపకుండెను. వారి భ్రష్టాచారములు మితిమీరిన దశలో పాపమాగృహస్థునకు పుత్ునివిషయము,యితరులవన నెరింగెను.

ఆబ్రాహ్మణగృహస్తునకు అంతకుమున్నె యొక కుమార్తెగలదు. 

ఆమెయే నిగమశర్మయక్క! ఆమెకంతకుముందేృ పెండ్లియయినది.

పిల్లలుకూడా. అదిగో ఆమెమాటపై నిగమ శర్మకు అమితగౌరవమట! 

. 

అందువలన అతనిని సరిదిద్దుటకు ఆమెను బిలిపించినారు.

పుట్టినింటి మమకారము పెనవైచుకొన్న నాయతివ యరుదెంచి,

తమ్ముని రాకకై యెదురు చూడసాగినది. రేయంతయు జూదమాడి, తెల్లవారువేళకు దొడ్డిగుమ్మము నుండి నిగమశర్మ గృహప్రవేశమొనరించినాడు. యెందుకు వచ్చెను? చద్దియన్నమును భుజించిపోవుటకు. వానియదృష్టము రావడమేతడవు అక్క కన్నులలో బడినాడు. ఆమెప్రేమగా నతనిని చేరబిలిచి కడుపునిండుగా కుడువబెట్టి,పసిబాలుడగు తనయెడ బిడ్డను యెత్తుకొన నిచ్చి, పసికూనను యొడిలోనిడుకొని చనుగుడుపుచు, తమ్మునకిట్లు ధర్మోపదేశముచేయ నుపక్రమించినది.

ఇక్కడ కవి యామెనోటివెంట బలికించిన మూడుపద్యములూ ఆణిముత్యములే! వినుడు-

శా: ప్రారంభించిన వేదపాఠములకున్ ప్రత్యూహ మౌనంచునో, 

యేరా!తమ్ముడ! నన్ను జూడఁజనుదేవెన్నాళ్ళనో నుండి?, చ 

క్షూరాజీవ యుగంబు వాచె నిన్ కన్గోకున్కి, నీబావయున్ 

నీరాకల్ మది గోరు "చంద్రు పొడపున్ నీరాకరంబున్బలెన్".

యేరా! తమ్ముడూ!యేమిటి? వేదపాఠములకు అంతరాయమౌతుందనాయేమి,,,యింతకాలమైనా మాయింటికే రావడంలేదు?( నీపనికిమాలిన పనులేవోనాకుతెలియదనుకున్నావా? అనివ్యంగ్యం)కన్నులురెండూ నీకోసంయెదురు చూసి వచిపోయాయిరా! నేనేకాదు మీబావగారుకూడా 'చంద్రునికోసం యెదురుచూచే సరోవరంలా,యెదురు చూస్తున్నారనుకో! 

యిక్కడ కవి మనయింట మామూలుగా యెలామాట్లాడుకుంటామో అలాగే రచించటం గొప్పవిషయం! యెంతైనా కవగదా చివర ఒక మెరపు నెరిపించాడు. నీరాకల్ మదిగోరు చంద్రు పొడుపున్ నీరాకరంబున్వలెన్_- అంటూ 'నీరాక-నీరాక; ఛేకానుప్రాసము. యింక రెండవ పద్యం చూద్దాం! ఇందులో చేస్తున్న పనులకు నిగమశ్మకు మందలింపు,

శా: వీరావేశముఁదాల్చి సర్వ ధనమున్ వెచ్చింతు గాకేమి,! ము 

క్కారుంబండు నఖండ సేతువృతముల్ కాశ్మీరఖండంపు కే 

దారంబుల్ఁ దెగనమ్మగాఁజనునె? నిర్దారుండవే? వెన్క నె 

వ్వారున్ లేరె సహోదరాదులు? కులధ్వంసంబు నీకర్హమే?

ఈపద్యంలో తమ్మునిపైకోపం,అయ్యోవీడు పాడౌతున్నాడే అనేబాధ, సంస్కరించకపోతే యెలాగ అనేతపన, యిలాపుట్టింటి ఆడబిడ్డకు కలిగే ఆవేశ కావేశాలు అన్నీ కవిరంగరించి ముద్దగాచేశాడు. యీఆడబడుచేగాదు,పుట్టింటి బాగుగోరే యే ఆడబడుచైనా అలాగే ఆలోచిస్తుందనుకుంటావు. 

యేరా! వీరావేశంతో ఒళ్ళెరుగక, డబ్బంతా విచ్చలవిడిగా ఖర్చుచేస్తునావంట? ముక్కారు పంటలు పండే మాన్యాలను తెగనమ్ముతున్నావట? నీ వెనక పెళ్ళాంఉందిరా! ఆమెకేదిదారి. నీవెనుక నున్న మాగతేమిటి?తమ్ములున్నారుకదా వారిమాటేమిటి? యీవిధంగా కుల ధ్వంసం చేయటం నీకుతగునా? అని నిగ్గదీసింది. చివరకు నాకొంపలో యిలాపుట్టావేమిరా! అంటోంది.

శా: ెశ్రీ లాలిత్యము, నిత్య శుధ్ధియు, గుణోత్సకంబునున్ గల్గి, యు 

ద్వేల స్ఫూర్తి దలిర్చు, తండ్రి యను నబ్ధిన్ చంద్రుడైఁ దోచినన్ 

బోలుంగాక ,భవాదృశుండితరుఁడై కన్పట్టినన్ జెల్లువే? 

" సాల గ్రామ ఖనిన్ జనించునె గదా జాత్యల్ప పాషాణముల్";

మాయింట చెడఁబుట్టావురా! యెంత పవిత్రమైన వంశమిది.నీవలన పాడైపోయింది. నీతండ్రి సర్వసంపదలకు నెసవైనవాడు,మహానిష్ఠాగరిష్ఠుడు, సద్గుణ శీలుడు. ెఅట్టివానికడుపున నికృష్టుడవైననీవుజన్మించుట,పరమ పవిత్రమైన సాలగ్రామ శిలలు లభించుగనిలో పనికిరాని రాయివలె పుట్టినావుగదరా! యనుచున్నది. ఈపద్యమున కవి నిగమశర్న తంట్రికి సముద్రునితో పోలికను జెప్పినాడు.

సముద్రుడు లక్ష్మిని కుమార్తెగా లాలించినవాడు,(శ్రీలాలిత్యము)జలములకు నత్యశుధ్ధిగలదుగదా(అదేనిత్యశుధ్ధత) రత్నాకరుడు సముద్రుడు అదిగుణోత్సకత.;

నిగమ శర్మతండ్రి- డబ్బున్నవాడగుట,నిష్ఠాగకిష్ఠుడగుట, సద్గుణవంతుడగుట; వీరిద్దరిలో ఉద్వేల స్ఫూర్తియుగలదు, సముద్రంపరంగా యెత్తైన కెరటాలు, ని:తండ్రిపరంగా మంచిపేరు ప్రతిష్ఠలుకలిగి ఉండుట.

ఈవిధంగా తండ్రి సముద్రుడైతే, మరి కొడుకేంగావాలి? ఆసముద్రున కుదయించిన చంద్రుడు కావాలిగదా! వీడు అలాకాలేదు.పనికిమాలినవాడయ్యాడు. అదే ఆమెబాధ!

చూశారా మానవ మనస్తత్వాలను మధనంచేసితీసిన కావ్య సుధారసం! ఇదిగో ఇదండీ "పాండురంగ విభుని పద గుభనం! సెలవు స్వస్తి!