జానపదుల శ్రీక్రిష్ణ చరిత గానము!

జానపదుల శ్రీక్రిష్ణ చరిత గానము!

-

కస్తూరి రంగ రంగ -నాయన్న కావేటి రంగ రంగ

శ్రీరంగ రంగ రంగ నిన్ను బాసి - యెట్లునే మరచుందురా

కంసుని సంహరింపా- సద్గురుడు అవతారమెత్తినపుడు

దేవకీ గర్భమునను-కృష్ణావవతారమై జన్మించెను

యేడు రాత్రులు చేర్చి -ఒక రాత్రి ఏక రాత్రింగ జేసెను

ఆదివారముపూటను-అష్టమీ దినమందుజన్మించెను

తలతోను జన్మమైతే- తనకుమబు-మోసంబు వచ్చుననుచు

ఎదురు కాళ్లను బుట్టెను , ఏడుగురు- దాసులను జంపెను

నెత్తురుతో ఉండి యపుడు - ఆ బాల కావు కావున ఏడ్చుచూ

నన్నేల ఎత్తుకొనవే -ఒ తల్లి దేవకీ వందనంబు

ఒల్లేల హీనంబుతో -ఈ రీతి ఉన్నాను కన్న తండ్రి.

నిన్నెట్లు యెత్తుకొందు-నీ వొక్క నిముషంబు తాళరన్న

గంగను ప్రార్థించెను -జలనిధుల -తానుప్పొంగెను

గంగ నదిలోనప్పుడు- దేవకీ జలకంబులాడెనపుడు

ఇకనైన ఎత్తుకొనవే - నాతల్లి దేవకీ వందనంబు

కాని బాలుని రీతిగా- నన్నిట్ల ఎడబాసి యుండతగునా

. 

నీపుణ్యమాయె కొడుకా- ఇంకొక్క నిముషంబు తాళమంచు

కామధేనువు నప్పుడు -దేవకీ అడగి ప్రార్థించగాను

. 

పాల వర్షము గురిసెను- అప్పుడా బాలుపై చల్లగాను

తడి వస్త్రములు విడిచెను-దేవకీ- పొడి వస్త్రములు కట్టెను

పొత్తిళ్ళ మీదనపుడు -బాలుండు చక్కగా పవలించెను

తన రెండు హస్తములతో -దేవకీ-తనయున్ని ఎత్తుకొనెను

. 

అడ్డాలప వేసుక - ఆబాలు-నందచందము చూచెను

వసుదేవ పుత్రుడమ్మ- ఈ బిడ్డ- వైకుంఠ వాసుడమ్మ

. 

నవనీత చోరుడమ్మ -ఈ బిడ్డ- నంద గోపాలుడమ్మ

శతపత్ర నేత్రుడమ్మ- ఈ బిడ్డ- శ్రీ రామ చంద్రుడమ్మ

. 

శిరమున చింతామణి- నా తండ్రి- నా లుక నక్షత్రము

పండ్లను పరష వేది- భుజమున- శంఖు చక్రమ్ములు గలవు

వీపున వింజామర- నా తండ్రి బొడ్దున పారిజాతమ్ము

అరికాళ్ల పద్మములను - అన్నియూ అమరేను కన్న తండ్రి

. 

నీ రూపు చక్కదనము- ఆ బ్రహ్మ ఎన్నాళ్ళు వ్రాసె తండ్రి

అన్నెకారి కడ్పునా- ఓ అయ్య -ఏల జన్మిస్తివయ్య

మాయన్న కంసరాజు- ఇప్పుడు-వచ్చె -వేళాయెరా

నిన్ను నేనెత్తుకోని -ఏ త్రోవ -నేగుదురా కన్న తండ్రీ

. 

ఆ చక్కదనము జూచి-దేవకీ -శోకింప సాగెనపుడు

తల్లి శోకము మాన్పగా -మాధవుడు- తంత్రమొగటి జేసెను

పెద్ద బొబ్బలు పెత్తుఛూ- మాధవుడు- గట్టిగా ఏడ్వ సాగె

శోకంబు చాలించియూ -దేవకీ -బాలున్ని- ఎత్తుకొనెను

. 

నాయన్న ఊరుకోరా- నా తండ్రి- గోపాల పవళించరా

అల్లడుగొ బూచివాడు- నా తండ్రి వస్తాడు- పవళించరా

బూచులను మర్దించను - నళినాక్షి - బుద్ధిమంతుడను అమ్మా

. 

బూచేమి చేయునమ్మ- నా తల్లి- బూచి నన్నెరుగునమ్మా

నీ పుణ్యమాయె కొడుకా- నీ వొక్క -నిముషంబు తాళుమనుచూ

. 

అల్లడుగొ జోగి వాడు- నా తండ్రి -వస్తాడు పవళించరా

జోగి మందుల సంచులు- ఏ వేళ -నాచంక నుండగను

జోగేమి చేసునమ్మ- నా తల్లి- జోగి నన్నెరుగునమ్మా

. 

నీ పుణ్యమాయె కొడుకా -నీవొక్క నిముషంబు తాళుమనుచు

అల్లదుగొ పాము వచ్చె- నా తండ్రి గోపాల- పవళించరా

పాముల రాజు అయిన- శేషుండు - పానుపై ఉండగాను

పామేమి జేసునమ్మ- నళినాక్షి- భయము నీకేలనమ్మ

. 

నీల మేఘపు చాయలు- నీ మేను -నీలాల హారములను

సద్గురుండు వ్రాసినాడు- నీ రూపు నీ చక్కదనము

నిన్ను నేనెత్తుకోని - ఏ త్రోవ -పోదురా కన్న తండ్రి

. 

నాకేమి భయము లేదే- నా తల్లి - నాకేమి కొదువ లేదే

మా మామ కంసరాజు- ఈ వేళ నన్ను- వెరిపించ వస్తే

మా మామ నా చేతను- మరణమై పోయేది- నిజము సుమ్మా

. 

వచ్చె వేళాయెననుచు -నా తల్లి -వాసుదేవు పిలువనంపు

గోపెమ్మ బిడ్డనిపుడు- శీఘ్రముగా- తెచ్చి నీవుంచవమ్మా

. 

అంతలో వసుదేవుడు - బాలున్ని -తలమీద ఎత్తుకొనెను

రేపల్లె వాడలోని - గోపెమ్మ- ఇంటకు వచ్చెనపుడు

. 

గోపెమ్మ పుత్రినపుడు -వసుదేవు- భుజముపై ఎక్కించుకు

అతి త్వరముగా వచ్చెను-దేవకీ- హస్తములనుంచెనపుడు

. 

దేవకికి తనయుడపుడు- పుట్టెనని -కంసునకు కబురాయెను

ఝల్లుమని గుండెలదర- కంసుండు- పీఠంబు దూకెనపుడు

. 

జాతకంబులు జూచెను-గండంబు -తగిలెనని కంసరాజు

చన్ద్రాయుధము దూసుకా- శీఘ్రముగా- దేవకీ వద్దకొచ్చె

తెమ్మని సుతునడిగెను- దేవకీ అన్నది- అన్నతోను

మగవాడు కాదు అన్న- ఈ పిల్ల- ఆడపిల్ల నమ్మరా

. 

ఉపవాసములు ,నోములు - ఈ పుత్రికను గంటినన్నా

పుత్రి దానము చేయరా- నాయన్న- పుణ్యవంతుడవవుదువన్న

. 

దేవాది దేవులైన -బ్రహ్మ రుద్రాదులకు పూజ జేసి

పూజ ఫలముల చేతను- వారి క్రిప- వల్ల పుత్రికను గంటిని

నీ పుణ్యమాయెరన్నా-నీవు- పుత్రికను దయచేయుమన్న

నిర్దయాత్మకుడవగుచు -నీవిట్లు- చేయతగదురన్నా

. 

ప్రేమతో చెల్లెలపుడు- చేయి పట్టి - బ్రతిమాలెను

గంగాది నదులయందు- పుత్రదానను -చేయుమనెను

. 

కాదు కాదని కంసుడు- దేవకీ -పుత్రిని అడిగెనపుడు

అడ్డాలపై బాలను - పుచ్చుకుని- ఎగరేసి నరకబోయె

. 

అంబరమునకు ఎగురగా- వేయునపుడా బాల కంసు జూచి

నన్నేల చంపెదవురా- నీ యబ్బ- రేపల్లె వాడలోను

పెరుగుతున్నాడు వినరా- కృష్ణావతారమై జన్మించెను

. 

నిజముగా దోచెనపుడు- కంసుండు- యేతెన్చి పవళించెను

రేపల్లె వాడలోను- పెరుగుచున్నాడని దిగులొందెను

. 

నీ యబ్బ నీ తాతరా- కంసుడా- కృష్ణుడు పుట్టెననుచూ

చల్లమ్ము వారలెల్ల- ఆ కబురు -చక్కగా చెప్పగాను

. 

పూతనకు కబురాయెను- అప్పుడా-పూతన్ చనుదెంచెను

శ్రింగారముగా పూతన- స్థనములకు- విషధార పూసుకొనెను

రేపల్లె వాడలందు- కృష్ణుడు తిరుగుచున్న చోటకు

చనుదెంచి విషపు పాలు- ఇవ్వను- సమకట్టి ఇవ్వగాను

. 

బాలురతొ బంతులాడ- పరుగెత్తి - వీధి నడుమను నిలిచెను

ప్రేమతో క్రిష్ణుని చూచి- పూతన -భూమిపై కొరిగిపడగా

. 

గోపెమ్మ చూచి అపుడా -బంగారు- గిన్నెలో బువ్వ పెట్టి

ప్రొద్దున ఉగ్గు పోసి - క్రిష్ణున్ని ఎదలోన పండవేసె

. 

అంతలో కంస హితుడు - బండిరు- పై ఎదురుగా వచ్చెను

పాదములు రెండు పిడుగు -లావలె- దడదడా విసిరెనపుడు

వృషభమై వచ్చి నిలువ- ఒక్కలాగున- చంపివేసెనపుడు

. 

చల్లమ్ము వారలెల్ల- ఈ కబురు చల్లగా చెప్పిరపుడు

రేపల్లె వాడలోను -ఉన్నత్తి- గోపికలు గుంపుకూడి

మా ఇల్లకొచ్చెనమ్మ - క్రిష్ణుడు- మము రవ్వ జేసెనమ్మ

తాళలేమమ్మ మేము- మీ సుతుడు- తాలిమితొ ఉండడమ్మ

మగనివలె పనులు సేయ -నీ సుతుడు మా ఇండ్లలోకి వచ్చు

. 

ఇకనైన బుధ్ది చెప్పి- ఇంతిరో- పదిలమ్ము సేయుమమ్మ

అనుచు గట్టిగాను -మనమంత- గోపెమ్మ కడకు బోయి

చెపుదామనుచు వారు- గోపెమ్మ- చెంతకేగెనపుడు

. 

గోపాల కృష్ణుడపుడు - అచ్చటనె- పాలు త్రాగుచూనుండెను

ఇదియేమి ఆశ్చర్యమే -ఓ చెలియ- ఇది యేమి చోద్యమమ్మ

చనుపాలను ద్రాగునే - క్రిష్ణుడు దొంగతనములు జేసునె

. 

ఇకనేమి జేసునొ- మనంబులు- పాతవమ్మున వస్తివమ్మా

అమ్మ నేనెరుగనమ్మ- నా త్రోవ నే బోవుచుండగాను

నను రవ్వ జేసిరమ్మ- నేనెంత భయపడి వస్తినమ్మా

. 

కొబ్బరికుడకలనుచు -గొబ్బున పిలువ బోవ

కొబ్బరికుడకలనుచు -గోపికలు గుబ్బలను జూపినారు

పౌర్ణమీ రోజులందు- జలజాక్షు-లందరూ కూడుకొని

. 

చీరలటు తీసివేసి- గోపికలు జలకమాడుచునుండగా

తీసి ఉంచిన చీరలు- క్రిష్ణుడు వేసె ఆ పొన్న మీద

వేఇస్యు వేణు నాదం- వూదుచూ ఉండెనా మాధవుడు

. 

జలకమ్ము చాలించియు -గోపికలు మన చీరలేమాయెనె

నమ్మరాదమ్మ క్రిష్ణుని- ఇకను ఈ చిన్న గొల్ల వాని ఎపుడు

ఎంత పని జేసెనమ్మ- ఓ చెలియ- ఏమి ఆశ్చర్యమమ్మ

వెదుకుచు కొందరుండీ- నీళ్ళలో - మునిగియుండిరి కొందరు

చనుపాలను ద్రాగునే - క్రిష్ణుడు దొంగతనములు జేసునె

ఇకనేమి జేసునొ- మనంబులు- పాతవమ్మున వస్తివమ్మా

అమ్మ నేనెరుగనమ్మ- నా త్రోవ నే బోవుచుండగాను

నను రవ్వ జేసిరమ్మ- నేనెంత భయపడి వస్తినమ్మా

కొబ్బరికుడకలనుచు -గొబ్బున పిలువ బోవ

కొబ్బరికుడకలనుచు -గోపికలు గుబ్బలను జూపినారు

పౌర్ణమీ రోజులందు- జలజాక్షు-లందరూ కూడుకొని

చీరలటు తీసివేసి- గోపికలు జలకమాడుచునుండగా

తీసి ఉంచిన చీరలు- క్రిష్ణుడు వేసె ఆ పొన్న మీద

వేఇస్యు వేణు నాదం- వూదుచూ ఉండెనా మాధవుడు

జలకమ్ము చాలించియు -గోపికలు మన చీరలేమాయెనె

. 

నమ్మరాదమ్మ క్రిష్ణుని- ఇకను ఈ చిన్న గొల్ల వాని ఎపుడు

ఎంత పని జేసెనమ్మ- ఓ చెలియ- ఏమి ఆశ్చర్యమమ్మ

వెదుకుచు కొందరుండీ- నీళ్ళలో - మునిగియుండిరి కొందరు

అప్పుడూ గోపికలలో ఒక ఇంతి తా జూచె శ్రీక్రిష్ణుని

రారే ఓ అమ్మలారా- ఈ పొన్న మీదున్న క్రిష్ణుని

ఇవ్వరా మా చీరలు - ఓ క్రిష్ణ ఇవ్వరా మా రవికలు

. 

దండంబు పెట్టెదరా- క్రిష్ణయ్య - దయయుంచి దయచేయరా

అందరూ ఒక చేతితో - దండంబు పెత్తగా చూచి తాను

పొందుగా మీరందరూ- దండంబు రెండు చేతుల బెట్టరే

ఎంథ పని వచ్చెననుచూ- గోపికలు మానభంగము నొందిరి

వసుదేవ తనయునకును- దండంబు రెండు చేతుల బెట్టిరీ

పొందుగా వలువలన్నీ- క్రిష్ణుడు పేరు పేరున ఇచ్చెను

నాయత్త తిట్టునేమొ- యనుచు- ఒకరితో వగచిరపుడు

మాయాడు బిడ్డ ఇపుడు -కొట్టునొ- నా బావ దండించునో

నా మగడు నన్ను బ్రతుక- నివ్వడు- నేనేమి జేతునమ్మ

(ఇక్కడి వరకే నాకు దొరికింది .. 

మీలో ఎవరికైనా ఈ జానపదుల శ్రీక్రిష్ణ చరిత గానము

తెలిసినచో పూర్తి చేయగలరు.)