స్నేహితుడు..

స్నేహితుడు..

ఒంటరితనంలోనూ, గెలుపూ, ఓటమిలోనూ సదా నిలిచి ఉండేది స్నెహితుడే! కళ్ళల్లో నీరు నిలిచినపుడు ఒక స్నేహహస్తం తడికన్నుల్ని తుడుస్తుంది. ఆపదలు ఎదురైనప్పుడు అది అభయహస్తమై చేయి పట్టి నడిపిస్తుంది. కంటికి రెప్పలా కాపాడేది, కలిమిలోనూ లేమిలోనూ వీడకుండా తోడైఉండేది నిజమైన నెస్తమే! అవసరానికి ఆదుకునే మిత్రుడు దెవుడిచ్చిన వరం. "యది సుహృద్దివ్యౌషధై: కింఫలం" ఒక ఉత్తమ స్నేహితుడుంటే ఔషధాల అవసరం లేదనేది బర్తృహరి సుభాషితం.

ఆనాటి సమాజం తనను ఉపేక్షించి వెలివేస్తే- తనకో గుర్తింపు, ఉనికీ కలిగించిన దుర్యోదనుడి శ్రేయం కోసం కర్ణుడు తుది శ్వాస వరకూ జీవించాడు.

చాలా సంవత్సరాల తరవాత కనిపించిన బాల్యమిత్రుడైన కుచేలుడి కాళ్ళు కడిగి నెత్తిమీద చల్లుకున్నాడు కృష్ణుడు.

అలా కర్ణుడు, కృష్ణుడు స్నేహానికి ప్రతిరూపాలుగా నిలిచారు నేటికీ.